Η ερευνητική δραστηριότητα που διεξάχθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος ECVET.OER.NEET σχετικά με την προσπάθεια «ανάλυσης των αναγκών εκπαίδευσης των Συμβούλων Σταδιοδρομίας» αποσκοπούσε στη διαμόρφωση αποτελεσματικών στρατηγικών κατάρτισης και την ανάπτυξη κατάλληλων δράσεων προγραμματισμού, σχεδιασμού και αξιολόγησης της κατάρτισης των Συμβούλων Σταδιοδρομίας που καλούνται να εργαστούν με δύσκολους και ετερογενείς Συμβουλευόμενους, όπως οι NEET.

Για τη συγκέντρωση των πληροφοριών για την ανάπτυξη ενός πλήρους και αποτελεσματικού προγράμματος κατάρτισης συμβούλων, οι Συνεργάτες του έργου δημιούργησαν ερωτηματολόγια, διενέργησαν άμεσες συνεντεύξεις και συστάθηκαν επίσης και Ομάδες εργασίας.

Η έρευνα στόχευε στον εντοπισμό του χάσματος μεταξύ του επιπέδου των δεξιοτήτων που κατέχουν οι σύμβουλοι και των πραγματικών απαιτήσεων στις οποίες πρέπει να ανταποκριθούν προκειμένου να παρέχουν υπηρεσίες που να καλύπτουν τις ανάγκες των συμβουλευόμενων, σύμφωνα με τις αντίστοιχες απαιτήσεις της αγοράς και των ενεργών πολιτικών της κάθε χώρας και των ευρωπαϊκών χωρών.

Σε αυτό το σημείο, είναι αναγκαίο να αποσαφηνιστεί η έννοια της “ανάγκης κατάρτισης” η οποία, ακόμη και όταν δεν έχει – τουλάχιστον στην πιο πρόσφατη βιβλιογραφία – έναν μονοσήμαντο ορισμό, ορίζεται κυρίως ως έλλειψη ικανοποίησης, απόσταση μεταξύ των δεξιοτήτων που έχει το άτομο στην κατοχή του και τις απαραίτητες δεξιότητες για την αποτελεσματική και αποδοτική εκτέλεση των δραστηριοτήτων στο πλαίσιο συγκεκριμένων διαδικασιών εργασίας.

Η ανάγκη κατάρτισης συνδέεται τόσο με τον επαγγελματικό ρόλο που επιτελεί το άτομο, όσο και με το σύνολο των δεξιοτήτων που απαιτούνται για την εκπλήρωση των ζητούμενων καθηκόντων. Η ανάγκη κατάρτισης είναι τότε ένα περιγραφικό στοιχείο της σχέσης μεταξύ ατόμου και οργάνωσης και, κατά συνέπεια, δείκτης ενός “συστήματος αναγκών” το οποίο εκδηλώνεται ως ένα κενό για να γεμίσει όταν το άτομο αντιμετωπίζει αλλαγές στην αγορά εργασίας ή συγκεκριμένες απαιτήσεις για λογαριασμό των πελατών του (για παράδειγμα, ο στόχος μας NEET).

Η ανάλυση των αναγκών ήταν ο ρόλος-κλειδί στον προγραμματισμό των γραμμών παρέμβασης τόσο στον τομέα της κατάρτισης, όσο και στη διαχείριση των ενεργητικών πολιτικών εργασίας. Στη διαδικασία κατάρτισης, η ανάλυση των αναγκών θεωρείται ως η «πρώτη δραστηριότητα» που αποσκοπεί στη συλλογή χρήσιμων και αξιόπιστων δεδομένων και πληροφοριών ώστε να συνεχιστεί ο σχεδιασμός της εκπαιδευτικής εμπειρίας (καθορισμός γενικών και ειδικών στόχων, προσδιορισμός ληπτών, οργάνωση του περιεχομένου, επιλογή των διδακτικών μεθόδων) και μετά την υλοποίηση της ίδιας της εκπαιδευτικής παρέμβασης.

Μέσα από την έρευνα, αναδύθηκε και η ανάγκη για τον επαναπροσδιορισμό και την ενίσχυση της επαγγελματικής εικόνας των Συμβούλων, με βάση ένα νέο σύνολο εγκάρσιων δεξιοτήτων που απαιτούνται στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Εγγύησης Νέων (YG). Αυτός ο επαναπροσδιορισμός οδήγησε αναγκαστικά σε μια προοπτική συνεχούς κατάρτισης, ικανή να εγγυηθεί μια συνεχή προσαρμογή των δεξιοτήτων μπροστά στις συνεχείς αλλαγές στην αγορά εργασίας.

Ήταν οι πληροφορίες αυτές χρήσιμες;

ΝαιΌχι